‹ Terug

 

Brief voor iedere ouder met een hoog gevoelig kind!

 

Lieve papa en mama, Ik wil jullie iets heel persoonlijks vertellen en ik hoop dat jullie mij begrijpen. Soms voel ik mij anders dan de andere kinderen in de klas. Soms loopt mijn hoofd zo over, dat ik er heel erg onrustig van word en ik wil het allemaal zo goed doen. 

 

Ik voel het als andere kinderen verdrietig zijn of niet lekker in hun vel zitten. Ik vind het heel moeilijk om mij daar voor af te sluiten en ik wil dat kindje zo graag helpen en troosten.

 

Het is ook heel erg druk in de klas en op school, met zoveel geluiden, dat ik er moe van word en er soms van moet huilen of vervelend door word. 
 
Ik doe altijd heel erg mijn best op school en wil graag dingen goed doen. Als ik dingen niet goed doe, dan ben ik erg teleurgesteld in mijzelf. We moeten zoveel dingen leren en goed kunnen, dat dat teveel voor mij wordt, omdat ik alles heel goed wil doen. Rekenen vind ik bijvoorbeeld toch zo moeilijk! 

 

Ik kan moeite hebben met slapen doordat ik de indrukken van de dag niet kan verwerken of ergens mee zit. 

 

Ik voel heel goed aan wat de juf of meester van mij verwacht en ik wil daar graag aan voldoen en mij goed gedragen. 

 

Ik heb liever dat andere kinderen zich fijn en blij voelen dan ikzelf. Ik vind het niet zo erg om mezelf naar achteren te plaatsen. Voor mezelf opkomen vind ik best wel lastig. Ik heb liever dat er geen ruzie is want dat vind ik heel erg, maar voor andere kindjes opkomen of als iets heel oneerlijk is, dat kan ik heel goed. En als er ruzie op school is geweest en de sfeer is niet goed in de klas, dan heb ik daar echt last van en kan ik er een tijdje van slag van zijn. Dan gaat het minder goed met mij en gaan mijn cijfers achteruit. 

 

Maar als ik dan thuiskom en mij de hele dag heb gedragen zoals van mij verwacht wordt, me heb aangepast en heel veel informatie heb gekregen, dan wil ik ook mijn ei kwijt. En dan ben ik thuis weleens drammerig, huilerig, driftig of vervelend. Dat doe ik niet om jullie te pesten, maar omdat ik het ook kwijt moet en moet ontladen van de spanning van de dag. Ik voel mij vaak onbegrepen hierin, omdat jullie niet zien waarom ik mij zo gedraag en dat ik dat zelf ook liever niet wil. Maar ik moet ook mijn spanning kwijt van de dag als ik mij de hele dag heel goed heb gedragen. 

 

Als ik ergens mee zit dan vind ik dat moeilijk om aan te geven. Ik wil jullie ook niet teveel belasten. 

 

Ik wil vaak gewoon even mijn verhaal kwijt van de dag, mij ontladen en een plek hebben waar ik mij veilig voel en mezelf kan zijn. 

 

Schreeuwen en boos worden tegen mij werkt niet zo goed, want daar word ik heel erg bang van en moet ik erg hard van huilen. Ik schaam mij er ook voor als ik mij niet goed gedraag en jullie dan ook boos worden. Dan voel ik mij heel naar, want ik weet het zelf ook wel als ik fout zit en ik heb mijzelf er dan ook al een standje voor gegeven. Ik denk namelijk heel goed na over dingen en kan goed op mezelf reflecteren, het kan lang aan mij blijven knagen als ik iets fout heb gedaan. 

 

Af en toe maak ik ook hele wijze opmerkingen voor mijn leeftijd. 

 

Als jullie zelf niet lekker in je vel zitten, gespannen zijn, ongelukkig zijn of ruzie hebben met elkaar dan voel ik dat heel erg aan en als ik er naar vraag en jullie doen of er niks aan de hand is dan voel ik mij niet gehoord en ga ik aan mezelf twijfelen of ik dingen wel goed aanvoel. Dat voel en weet ik toch gewoon? Doen of er niks aan de hand is, vind ik nog veel erger. 

 

Ik voel mij vaak angstig, dan kruip ik het liefste in jullie weg. Vooral als ik niet weet wat er gaat gebeuren, bij veranderingen of als ik uit mijn vertrouwde omgeving weg ben of word gehaald. 

 

Als ik een enge film heb gezien met veel geweld, dan kan ik ’s nachts niet goed slapen. Ik kijk gewoon liever naar vrolijke dingen. Er is al zoveel ellende in de wereld, kindjes die honger hebben daar snap ik helemaal niks van, dat dat kan en dat niemand ze helpt terwijl wij het hier zo goed hebben. 

 

En dat kriebelige wollen truitje dat vond ik zo vervelend! Het kriebelde de hele dag en ik had de hele tijd maar jeuk! En van die stomme diadeem had ik heel de dag hoofdpijn. 
Ik wil net zo zijn als de andere kinderen en dat voel ik ook al wel, maar wat ik lastig vind is dat ik soms anders reageer op dingen en mensen niet mijn behoefte aanvoelen. 

 

En ik wil niet horen dat ik anders ben, of raar, of dat er iets mis met mij is en ik wil zeker niemand tot last zijn. Wat ik wel voel is dat ik vaak niet gehoord of begrepen wordt, daar kan ik erg verdrietig of boos om worden als dat gebeurt. Ik bedoel het altijd goed en probeer altijd met iedereen rekening te houden. Ik heb een paar keer op een dag wel even tijd voor mezelf nodig om mij even terug te trekken van alle drukte en indrukken, zodat ik mij ook even kan opladen en tot mezelf kan komen, anders raak ik totaal overprikkeld. 

 

Ik vind het ook niet leuk als ik bij de eerste keer zwemmen heel hard moet huilen of bij het afzwemmen. En als ik getoetst word dan ben ik zo bang dat ik het niet kan, niet goed doe of niet haal. 

 

Bron : https://www.mamaisthuis.nl/mama-en-gezin/brief-voor-iedere-ouder-met-een-hooggevoelig-kind/?fbclid=IwAR08eMbkiZd9-2Z8ZhW1B1X1Or-4Or30xZa4WLd3GiuW2-UVsUMJQ95dCrU